Ο ταξιδιώτης σκέφτεται τη ζωή του. Αναπολεί το παρελθόν του, το αγκαλιάζει καθώς αιωρείται µέσα του. Αναλογίζεται κοµµάτια της ζωής του – καταστάσεις που έζησε, αποσπάσµατα από βιβλία που εξακολουθεί να θυµάται, διδαχές δασκάλων, ιστορίες φίλων, µύθους που κάποτε του διηγήθηκαν, προβληµατισµούς για την εποχή του, για τα όνειρα της γενιάς του.
Όπως κάθε ύπαρξη, έτσι και η δική του αποτελείται από θραύσµατα όσων του έχουν συµβεί. Όµως, κάποια συγκεκριµένη στιγµή, αυτά τα θραύσµατα αρχίζουν να παίρνουν µορφή. Πρέπει τώρα και ο ίδιος να εξετάσει τον δικό του ρόλο – να κατανοήσει τη δική του πνευµατική υπόσταση.
Μακτούµπ σηµαίνει «είναι γραµµένο». Για τους Άραβες «είναι γραµµένο» δεν είναι η καλύτερη µετάφραση γιατί, αν και όλα είναι ήδη γραµµένα, ο Θεός είναι ελεήµων, και δεν έχει ξοδέψει παρά µόνο τη γραφίδα και το µελάνι του για να µας βοηθήσει.
